Beschrijf de waanzin en zij
Zal u eren met haar wijsheden
Omschrijf het kloppen van het
Hart en de onhoorbare zekerheid
Van absolute stilte ruist er doorheen.
Probeer te achterhalen wat we hier
Doen en er zal geen verklaring
Adequaat zijn. Het licht boven de
Bar plonst in het glas naast me,
Waar nog een restje Palm inzat. Het
Glas zal er niet van breken.
De betoverde taal die we spreken
Verbloemt problemen van intrinsieke
Aard. Beelden van beelden van beelden
Verbeelden zich nogal wat: het bos
Bleef al die tijd slechts zichtbaar
Tussen bomen. Wat je denkt verstaat
Zich nooit helemaal met wat je ziet.
Het glas breekt alleen als er licht
Invalt uit een parallel universum,
Uit de schemerwereld tussen beeld
En verbeelding.
In de waarneming wordt een wereld
Van verloren mogelijkheden
Teruggebracht tot één enkel feit
Gebeurtenis zonder zin of beleid,
Andere wereld is linksrechts en
Voorachter, de mens braakt zijn
Eigen stront en de waarheid werkt
Versplinterend: wat waar is, is hier
Is nu, straks niet meer en laat
Me met rust. Probeer niet te
Speculeren op specifieke gevoelens en
Gedachten: enkel op papier ben ik degene
Die ik zijn wil. Voor de rest wil ik
Degeen zijn die ik ben.
De vervoering die in elk ding
Bestaat, de verwoesting die
Heel langzaam verdergaat, een
Kernramp van gedachten als
Golven en deeltjes, slingeren mij
De grote onverschilligheid in;
Ik begrijp dat er een wereld om me
Heen is, maar niet waarom die er zijn
Moet. Ik aanschouw menselijke
Tweeslachtigheid.
Zo klinken de schrijnendste hymnen
Door in de dingen die ik nimmer zal
Verwezenlijken. Ach, Herr Jesu, kijk:
Gevoelens vervagen bij vlagen tot
Beelden van leed op T.V.
De avond is soms even illusoir als
De nacht had kunnen zijn. Blijft op
Den duur: het niets meer willen weten,
Terwijl het hoofd hangt, de blik breekt,
Troebel wordt en het lichaam verslapt en
Verstijft in dezelfde seconde. Het leven
Haalt ons in-spin de bocht gaat naar
Links en rechts tegelijk, overvloed aan
Gedachten die we even vergeten waren,
Splinters die diep in het lichaam bloeden
En de heerlijke pijn van de incestueuze
Herinnering aan verdorven geneugten. Daarbij
Opgeteld: de afwezigheid van normen en waarden
-Er is iets, er zal nooit meer zijn.