Hartgrondig verschreeuwen we ons
Gaan onze stemmen ten onder
In het reutelende kabaal van
Alledag. We schreeuwen wie we
Waarom zijn en wat we doen
Verbergen we in het getergde
Geroezemoes dat dagelijks
Onophoudelijk klinkt.
Deze wereld gaat ten onder aan
Te veel informatie. Loos luid
Geschreeuw. Louter decoratie.
Zo blijft er uiteindelijk niets
Over. Miljarden stemmen versterven
Tot geluid. Slechts beperkt
Hoorbaar vertelt iedereen zijn
Eigen verhaal op hetzelfde
Niveau en wordt dus
Onvermijdelijk overstemd.
Het is niet te bepalen of een
Wekker in de woestijn afgaat,
Tenzij je er zelf naast staat.