Hartgrondig verschreeuwen we ons

Gaan onze stemmen ten onder

In het reutelende kabaal van

Alledag. We schreeuwen wie we

Waarom zijn en wat we doen

Verbergen we in het getergde

Geroezemoes dat dagelijks

Onophoudelijk klinkt.

 

Deze wereld gaat ten onder aan

Te veel informatie. Loos luid

Geschreeuw. Louter decoratie.

 

Zo blijft er uiteindelijk niets

Over. Miljarden stemmen versterven

Tot geluid. Slechts beperkt

Hoorbaar vertelt iedereen zijn

Eigen verhaal op hetzelfde

Niveau en wordt dus

Onvermijdelijk overstemd.

 

Het is niet te bepalen of een

Wekker in de woestijn afgaat,

Tenzij je er zelf naast staat.