Waarden verworden, zoals de jeugd

Op den duur in ouderdom verandert,

Of in de dood, dat weet je nooit.

Hoewel herboren in deugd

Is gaandeweg zoveel slechts in mij verankerd

Dat elk geluk mij nu berooid

 

Achterlaat. Tenslotte blijf ik een wrak

Aangespoeld op de dorre stranden

Van de emotie, die vluchtige die

Aan mijn leven heb ik zozeer lak,

Dat ik mij waag tot aan haar verste randen,

Maar ook daar vind ik geen gerief.

 

Hoewel geboren in opperste jeugd

Is gaandeweg veel ouderdom in mij verankerd;

Waarden verwerden, ongeveer zoals de deugd

Langzaam in de rottigheid verandert

Of in de dood die altijd berooid achterlaat

Zou hij vroeg komen of juist laat?