Waarden verworden, zoals de jeugd
Op den duur in ouderdom verandert,
Of in de dood, dat weet je nooit.
Hoewel herboren in deugd
Is gaandeweg zoveel slechts in mij verankerd
Dat elk geluk mij nu berooid
Achterlaat. Tenslotte blijf ik een wrak
Aangespoeld op de dorre stranden
Van de emotie, die vluchtige die
Aan mijn leven heb ik zozeer lak,
Dat ik mij waag tot aan haar verste randen,
Maar ook daar vind ik geen gerief.
Hoewel geboren in opperste jeugd
Is gaandeweg veel ouderdom in mij verankerd;
Waarden verwerden, ongeveer zoals de deugd
Langzaam in de rottigheid verandert
Of in de dood die altijd berooid achterlaat
Zou hij vroeg komen of juist laat?