Hier zit ik nu in de dode

Hoek van mijn perspectief.

Weelde weerspiegelt zich in het

Schuim van bier. Lucht en licht,

Onzichtbaar als een vierde dimensie.

Mijn uitzicht is zo plat nog niet of

Er zijn hoge dalen, diepe toppen van

Overvloed en verlichting: gedachten

Die onthouden hadden kunnen zijn.

 

Vannacht zullen we allemaal de lucht

In gaan. Vaporiseren en verbleken

Tot andere intimiteiten, als een

Moeilijk vindbaar poeder, niet meer

Waard dan onze woorden. Hermetische

Poëzie beeldt niet meer wat het heeft

Kunnen verwoorden. Er is geen dichter

Meer die nog rijmt tegenwoordig. En

Redeneren doen ze ook steeds minder.