Hier zit ik nu in de dode
Hoek van mijn perspectief.
Weelde weerspiegelt zich in het
Schuim van bier. Lucht en licht,
Onzichtbaar als een vierde dimensie.
Mijn uitzicht is zo plat nog niet of
Er zijn hoge dalen, diepe toppen van
Overvloed en verlichting: gedachten
Die onthouden hadden kunnen zijn.
Vannacht zullen we allemaal de lucht
In gaan. Vaporiseren en verbleken
Tot andere intimiteiten, als een
Moeilijk vindbaar poeder, niet meer
Waard dan onze woorden. Hermetische
Poëzie beeldt niet meer wat het heeft
Kunnen verwoorden. Er is geen dichter
Meer die nog rijmt tegenwoordig. En
Redeneren doen ze ook steeds minder.