Aan mijn medereizigers op de Poëziebus Tour 2017

 

Dat we tedere oplichters zijn

asfaltpiraten en poëziebusdichters zijn

we hoeven elkaar niet per se te begrijpen

want we kunnen elkaar bekijken samen

mooie dingen maken tot dagen en

plaatsen vervagen asfaltpiraten met

meerdere lagen stellen de vragen die

smaken naar mee dichters die je af

en toe eens ziet fluisteren zacht: “Poëzie”

voor je het weet kolkt een vloedgolf

van woorden in je oren niet gevreesd

goed volk maar het maakt ons niet uit

of de woorden je kunnen bekoren of

eerder verstoren asfaltpiraten enteren

plaatsen kijken en spreken de tijd wijst

er als een pijl naar de volgende stad

waar we onze woorden brengen in

het lover en onze tovenaar -Toon-

is tijdelijk bijster slecht in toveren

dus het is zeker dà we Leiden Centraal

niet meer samen zullen veroveren.