Aan mijn medereizigers op de Poëziebus Tour 2017
Dat we tedere oplichters zijn
asfaltpiraten en poëziebusdichters zijn
we hoeven elkaar niet per se te begrijpen
want we kunnen elkaar bekijken samen
mooie dingen maken tot dagen en
plaatsen vervagen asfaltpiraten met
meerdere lagen stellen de vragen die
smaken naar mee dichters die je af
en toe eens ziet fluisteren zacht: “Poëzie”
voor je het weet kolkt een vloedgolf
van woorden in je oren niet gevreesd
goed volk maar het maakt ons niet uit
of de woorden je kunnen bekoren of
eerder verstoren asfaltpiraten enteren
plaatsen kijken en spreken de tijd wijst
er als een pijl naar de volgende stad
waar we onze woorden brengen in
het lover en onze tovenaar -Toon-
is tijdelijk bijster slecht in toveren
dus het is zeker dà we Leiden Centraal
niet meer samen zullen veroveren.