En ik bleef maar tellen
vanaf dertig en daarbij
vertelde ik me al regelmatig
probeerde deze stad niet
in getallen maar in talen
te bevatten ik begon op dertig
augustus tweeduizendvijftien
dat was wel zo gemakkelijk
en vanaf daar telde ik door
heel monomaan ik draaide
met de wereld mee was wreed
waar zij wreed was bovenal bang
voor mijn eigen hachje beetje boze
blanke man ik raakte stilaan uit de
tijd maar ik tel en vertel door het
is nu zevenhonderdéénendertig
augustus tweeduizendvijftien
iets zegt me dat mijn langste tijd
eropzit de klok telt rustig straks
mag ik me terugtrekken in de
herinnering tot ook daar niet
meer geschiedenis zal me
beoordelen en mensen
zullen weldra zeggen
hij was ooit dichter
hij was ooit
hij was.