Waarom vragen vragen altijd

Incomplete antwoorden, een

Landschap van enkel vingers?

Orgie met leemten een geweldig

Geluid vol kleuren, maar

Reukloos (als een damp)

 

Elke vraag is zijn eigen

Antwoord elk zijn zijn

Eigen niet bestaan, droom

Ik dit of ben ik het in een

Volgend leven? Weer de

Lichten van sneeuw en

Bezinning, een nieuwe

Cyclus van ideeën, van

Onthechting, een waar

Genoegen in elke

Ontmoeting.

 

Ze vinden ons in te

Kleine gedachten en

Besluiten dan dat voor

Ons niets meer mogelijk is.

Wij rennen met de snelheid

Van het leven door dagdromen

En nachtfantasieën. Wij gaan

Niet dood. We slapen hooguit in.

Vingers en lichamen kronkelen

Als slangen om ladders. Ik klim

In het onbezonnen verlangen

Naar onbestemde bevrediging, naar

Gebaren die het leven verklaren,

Naar complete landschappen van

Gevoelens en gedachten in een geur

Die niet geroken wordt. En ik

Verbaas me, telkens weer, over

De stilte erna.