Waarom vragen vragen altijd
Incomplete antwoorden, een
Landschap van enkel vingers?
Orgie met leemten een geweldig
Geluid vol kleuren, maar
Reukloos (als een damp)
Elke vraag is zijn eigen
Antwoord elk zijn zijn
Eigen niet bestaan, droom
Ik dit of ben ik het in een
Volgend leven? Weer de
Lichten van sneeuw en
Bezinning, een nieuwe
Cyclus van ideeën, van
Onthechting, een waar
Genoegen in elke
Ontmoeting.
Ze vinden ons in te
Kleine gedachten en
Besluiten dan dat voor
Ons niets meer mogelijk is.
Wij rennen met de snelheid
Van het leven door dagdromen
En nachtfantasieën. Wij gaan
Niet dood. We slapen hooguit in.
Vingers en lichamen kronkelen
Als slangen om ladders. Ik klim
In het onbezonnen verlangen
Naar onbestemde bevrediging, naar
Gebaren die het leven verklaren,
Naar complete landschappen van
Gevoelens en gedachten in een geur
Die niet geroken wordt. En ik
Verbaas me, telkens weer, over
De stilte erna.