Transparant als rook
Vervloei ik vluchtig
-Verhalend en beschouwend-
In de vervreemding. Ik mis
Het vertrouwen en er zijn
Geen gebouwen. Vreemd lot,
Maar het went eraan te
Zijn overgelaten.
De andere kant en hoe het
Daar is. Ik voel mijn handen
Niet meer, kan geen sigaret
Meer dichtlikken & mijn
Handschrift vervreemdt. Grappig
Eigenlijk, dat alles kan zijn
Wat men ervan maakt, wat
Altijd vervliegt.
De onbeschrijflijke schoonheid
Van mijn gelaat en alle andere
Abstracties eindeloos en
Fysiek aanwezig. Ze zitten naast me,
Praten mee, drinken mijn bier.
De mystiek, het ritueel en de
Ontgoocheling. De spijt en het
Verlangen dat eraan voorafgaat.
Vervreemding, transparantie,
Rook en het verlangen naar
Ontgoocheling: de andere
Kant van mijn gelaat en hoe
Het daar is. Ik voel geen
Handen meer, ben me niet
Bewust van mijn eigen lichaam.
Ik zie enkel deuren opengaan
En ik mag de kamer van mijn
Keuze kortstondig bewonen.