Transparant als rook

Vervloei ik vluchtig

-Verhalend en beschouwend-

In de vervreemding. Ik mis

Het vertrouwen en er zijn

Geen gebouwen. Vreemd lot,

Maar het went eraan te

Zijn overgelaten.

 

De andere kant en hoe het

Daar is. Ik voel mijn handen

Niet meer, kan geen sigaret

Meer dichtlikken & mijn

Handschrift vervreemdt. Grappig

Eigenlijk, dat alles kan zijn

Wat men ervan maakt, wat

Altijd vervliegt.

 

De onbeschrijflijke schoonheid

Van mijn gelaat en alle andere

Abstracties eindeloos en

Fysiek aanwezig. Ze zitten naast me,

Praten mee, drinken mijn bier.

De mystiek, het ritueel en de

Ontgoocheling. De spijt en het

Verlangen dat eraan voorafgaat.

 

Vervreemding, transparantie,

Rook en het verlangen naar

Ontgoocheling: de andere

Kant van mijn gelaat en hoe

Het daar is. Ik voel geen

Handen meer, ben me niet

Bewust van mijn eigen lichaam.

Ik zie enkel deuren opengaan

En ik mag de kamer van mijn

Keuze kortstondig bewonen.