In mijn tijd als tsunami

had ik geen troost te bieden

ik kon slechts voortrazen

vernietigen en uitwoeden

want dat was mijn aard

niet lang daarna muteerde

ik tot vogelgriep sprong

Mexicaans over van dier

naar mens ik verraadde mijn

bedoelingen al toen ik een

hand gaf en begroette met

een glimlach demoniseer mij

tot halfbakken filosoof en ik

muteer met die woorden mee

er is immers geen rede

mogelijk zonder passie

we kijken ieder naar het universum

vanuit de gevangenis van het denken

en als je ooit vrijkomt

kun je opgelicht ademhalen.