In mijn tijd als tsunami
had ik geen troost te bieden
ik kon slechts voortrazen
vernietigen en uitwoeden
want dat was mijn aard
niet lang daarna muteerde
ik tot vogelgriep sprong
Mexicaans over van dier
naar mens ik verraadde mijn
bedoelingen al toen ik een
hand gaf en begroette met
een glimlach demoniseer mij
tot halfbakken filosoof en ik
muteer met die woorden mee
er is immers geen rede
mogelijk zonder passie
we kijken ieder naar het universum
vanuit de gevangenis van het denken
en als je ooit vrijkomt
kun je opgelicht ademhalen.