Het is geen pleidooi

het is een dilemma

het is wat je nog kunt

horen in een roezemoes

van stemmen het is wat

niet zal blijven drijven

en wat ook nog niet

kan zwemmen het is

de moeite ook niet

waard te klein om

echt te beschermen

Van veraf kun je niet zien

of het een grafsteen of een zerk is

het is ook niet te onderscheiden

of de kogel door de kerk is

’t is wat de wolk nog wilde zeggen

nu zij bijna langs het zwerk is

en wat de melkboer aan komt prijzen

wat volgens hem het beste merk is

Als de woorden niet meer

zeggen waar je hier nog

voor moet boeten als de

vlucht je laatste redding

is dan stem je met de voeten

als je stemming naar een hel is

waar de angsten je begroeten

dan ga je onvervuld ten hemel

voorbij aan elk heilig moeten

dit is een spiegel voor twee gezichten

dit is een hoed vol doorzichtigheid

dit is een haperende herpesfluit

dit is een snoevende sneuneus

dit is een dwangneurose.