Het is geen pleidooi
het is een dilemma
het is wat je nog kunt
horen in een roezemoes
van stemmen het is wat
niet zal blijven drijven
en wat ook nog niet
kan zwemmen het is
de moeite ook niet
waard te klein om
echt te beschermen
Van veraf kun je niet zien
of het een grafsteen of een zerk is
het is ook niet te onderscheiden
of de kogel door de kerk is
’t is wat de wolk nog wilde zeggen
nu zij bijna langs het zwerk is
en wat de melkboer aan komt prijzen
wat volgens hem het beste merk is
Als de woorden niet meer
zeggen waar je hier nog
voor moet boeten als de
vlucht je laatste redding
is dan stem je met de voeten
als je stemming naar een hel is
waar de angsten je begroeten
dan ga je onvervuld ten hemel
voorbij aan elk heilig moeten
dit is een spiegel voor twee gezichten
dit is een hoed vol doorzichtigheid
dit is een haperende herpesfluit
dit is een snoevende sneuneus
dit is een dwangneurose.